In een belangrijke stap richting klimaatactie zijn Maleisië en Indonesië snel bezig met de ontwikkeling van hun initiatieven voor koolstofafvang en -opslag (CCS), wat een cruciale stap markeert in de inzet van de regio om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. Deze ontwikkeling komt op een moment dat wereldwijde experts de cruciale rol van de zware industrie benadrukken in het bereiken van netto-nuldoelen, waarbij koolstofafvangtechnologie naar voren komt als een belangrijke oplossing voor moeilijk te reduceren sectoren [1].
De druk voor koolstofafvangtechnologie in Zuidoost-Azië vertegenwoordigt een belangrijke verschuiving in de regionale klimaatstrategie, waarbij zowel Maleisië als Indonesië hun CCS-projecten versnellen. Deze initiatieven zijn bijzonder significant gezien de zware industriële aanwezigheid in de regio en de groeiende energiebehoeften [1].
Recente analyses suggereren dat de zware industriesector tot 85% emissiereductie kan bereiken door verschillende maatregelen, waarbij koolstofafvang een centrale rol speelt in deze transformatie [2]. Dit potentieel voor dramatische emissiereductie heeft de belangstelling voor CCS-technologie in de industriële sector vergroot.
De ontwikkeling van deze projecten komt op een cruciaal moment waarop experts debatteren over de effectiviteit van koolstofafvangstrategieën. Terwijl sommigen het als essentieel beschouwen voor het behalen van klimaatdoelen, benadrukken anderen, waaronder voormalige klimaatministers, de noodzaak van zorgvuldige evaluatie van dergelijke projecten [3].
De toewijding van de industriële sector aan netto-nulinitiatieven is bijzonder opmerkelijk, aangezien de zware industrie "de koers moet bepalen" voor het behalen van klimaatdoelen [2]. Dit omvat niet alleen de implementatie van koolstofafvangtechnologie, maar ook het verkennen van andere innovatieve oplossingen voor emissiereductie.
