BASEL, Zwitserland — Op 27 juli 2025 vond in St. Jakob-Park, liefkozend "Joggeli" genoemd door de locals, een spannende finale van het Vrouwen Euro Kampioenschap plaats tussen Engeland en Spanje. De wedstrijd, een waar meesterwerk van vaardigheid en doorzettingsvermogen, eindigde in 1-1 na extra tijd, waarbij Engeland in een zenuwslopende penalty shootout met 3-1 de overwinning behaalde en de felbegeerde trofee in de wacht sleepte.
De sfeer in Basel was elektrisch, met meer dan 37.000 fans die het stadion vulden, hun gejuich weerklonk door de Zwitserse nacht. Engeland, onder leiding van de Nederlandse coach Sarina Wiegman in haar opmerkelijke vijfde opeenvolgende finale, trof een sterke Spaanse ploeg. Beide teams hadden keihard gestreden om deze fase te bereiken, en de wedstrijd voldeed aan de verwachtingen als een strijd tussen titanen.
Spanje opende de score in de 25e minuut. Mariona Caldentey, met haar kenmerkende kalmte, vond het net na een snelle counter, waardoor Spanje op 1-0 kwam. Dit doelpunt deed de Engelse supporters even verstommen, terwijl Spanje met hun verfijnde passing en onophoudelijke druk leek te domineren. Engeland weigerde echter te zwichten, en hun verdediging hield stand tegen golf na golf van Spaanse aanvallen.
Naarmate de klok de 60 minuten naderde, werd de volharding van Engeland beloond. Alessia Russo sprong boven de Spaanse verdediging uit om een perfect afgeleverde voorzet te raken, en met een krachtige kopbal stuurde ze de bal precies langs de doelman om de gelijkmaker op 1-1 te scoren. Het Joggeli barstte los terwijl de Engelse fans een kentering voelden. Russo’s doelpunt gaf de Leeuwinnen nieuwe energie, die met hernieuwde kracht naar voren drukten.
In de tweede helft kregen beide teams kansen, maar schitterend keeperswerk en vastberaden verdedigen hielden de stand gelijk. Toen de tijd bijna om was, kon geen van beide teams een doorbraak forceren, en de wedstrijd ging naar verlenging. De extra 30 minuten waren een test van uithoudingsvermogen, met spelers aan beide kanten die zichtbaar moe maar onverzettelijk waren. De soepele passing van Spanje botste op de vastberadenheid van Engeland, maar het bleef 0-0.
Zonder verdere doelpunten hing het lot van de finale af van een penalty shootout. Engeland's voorbereiding en mentale weerbaarheid kwamen duidelijk naar voren. De Leeuwinnen benutten drie van hun pogingen met klinische precisie, terwijl Spanje faalde met slechts één geslaagde penalty. Chloe Kelly nam de beslissende penalty voor Engeland, en koel schoof ze de bal in het doel, wat leidde tot uitzinnige vieringen. De grote beker was voor Engeland om mee naar huis te nemen.
De tactische scherpzinnigheid van Sarina Wiegman was cruciaal. Haar team, dat in eerdere wedstrijden vaak door een oog van de naald moest kruipen, toonde opmerkelijke veerkracht. “Deze groep heeft hart,” zei Wiegman na de wedstrijd. “Ze hebben voor elke centimeter gevochten, en ik ben ongelooflijk trots.” Voor Engeland markeerde de overwinning een historische triomf, hun eerste Women’s Euro Cup-titel sinds 2022, waarmee ze hun status als powerhouse in het vrouwenvoetbal bevestigden.
Spanje toonde, ondanks de nederlaag, waarom ze een kracht zijn om rekening mee te houden. Caldentey’s vroege doelpunt en hun vloeiende spel hielden Engeland op hun hoede, maar hun gemiste penalties bleken duur. De Spaanse spelers, die sportief bleven in de nederlaag, beloofden sterker terug te komen.
Terwijl de Joggeli-fans juichten, hees Engeland de trofee onder de Baselse lucht, een moment van glorie dat in de voetbalgeschiedenis gegrift staat. De reis van de Leeuwinnen, gekenmerkt door doorzettingsvermogen en eenheid, culmineerde in een overwinning die een nieuwe generatie spelers en fans zal inspireren.
