Chapter 3 – Echoes in the Regolith

Commandant Aiko Reyes, zich ervan bewust dat haar communicatie wordt afgeluisterd, besluit de koepel te verlaten voor een helderder perspectief. Gewapend met haar EVA-pak navigeert ze over het ruwe oppervlak van Ceres om een oud prospectorspost te bereiken. Daar ontmoet ze een eigenaardige ex-mijnwerker genaamd Oude Man Jax, die een fragmentarische herinnering deelt over een 'stilte in de signalen', een volksverhaal onder mijnwerkers over een spook dat gedachten wist. Jax's verhaal hint naar een diepere samenzwering die verbonden is met de geestelijke moorden. Terwijl Reyes deze nieuwe aanwijzing overdenkt, ziet ze een schaduw over de regolith bewegen. Voordat ze kan reageren, flitst haar HUD een waarschuwing van een binnenkomende transmissie, maar het is te laat—het signaal is al binnen haar pak.
Commandant Aiko Reyes voelde de druk van de surveillance op haar neerkomen. Elke communicatie die ze probeerde werd onderschept, elke beweging gevolgd. De drang naar een onbelemmerd uitzicht dreef haar tot een beslissing die ze zelden nam: de koepel verlaten. Het oppervlak van Ceres was meedogenloos, een vijandige omgeving waar maar weinigen zich zonder noodzaak aan durfden te wagen.
In haar EVA-pak stapte Reyes de luchtsluis uit, het sissen van de druk alleen haar gezelschap terwijl ze op de kale regolith stapte. De wereld buiten was stil, op het gekraak van haar laarzen tegen het stof en de stenen na. Haar optische HUD paste zich aan aan het lage licht, op zoek naar tekenen van leven of beweging. Haar bestemming was een oud post van een mijnwerker, een relic van de vroege dagen van de mijnbouw op Ceres.
Daar hoopte ze de oude Jax te vinden, een gepensioneerde mijnwerker bekend om zijn eccentric verhalen en teruggetrokken levensstijl. Toen ze dichterbij kwam, leek het post verlaten, maar Reyes wist wel beter. Jax was een man van geheimen, en als iemand iets ongewoons had gezien, dan was hij het wel. Binnen was de lucht muf, maar warm—een welkome verandering van de bijtende kou buiten.
Jax zat hunchelig over een geïmproviseerde kachel, zijn ogen glinsterend met de scherpte van iemand die te veel had gezien. "Commandant Reyes," raspte hij, zonder zich om te draaien. Reyes kwam meteen ter zake. "Oude Jax, ik moet weten wat er achter de 'stilte in de signalen' zit."
Jax grinnikte, een droge, holle klank.
"Ah, de schim die gedachten uitwist. Mijnwerkers praten, weet je. Ze zeggen dat het komt wanneer de signalen stilvallen. Geesten worden leeg."
Reyes luisterde aandachtig, haar gedachten razend snel.
Zou dit verband houden met de moorden door mind-hack? Jax's verhaal, hoewel fragmentarisch, wees op een diepere samenzwering. Net toen Reyes de implicaties begon te ontrafelen, knipperde haar HUD met een waarschuwing. Een schaduw bewoog over de regolith buiten, en een binnenkomende transmissie alert knipperde aandringend.
Voordat ze kon reageren, brak het signaal door de verdediging van haar pak heen, en haar zicht vervaagde terwijl de transmissie grip op haar kreeg.