Chapter 4 – The Decoy's Lure

Commandant Aiko Reyes, die een tip opvolgt, ontdekt een verborgen schuilplaats in het ijs van Leviathan-Bay. Ze gelooft dat het een schema van de quantum-entanglement aandrijving bevat en benadert het voorzichtig, alleen om te ontdekken dat het een geavanceerde afleiding is, ontworpen om onderzoekers op het verkeerde been te zetten. De schuilplaats zendt valse datapunten uit en projecteert een holografische weergave van het schema, wat meer vragen oproept dan antwoorden biedt. Terwijl Reyes haar aannames heroverweegt, realiseert ze zich dat de afleiding is ontworpen door iemand met diepgaande kennis van het onderzoek. Haar optische HUD waarschuwt haar voor onverwachte bewegingen in de buurt, wat aangeeft dat gevaar nabij is. Ze moet nu door het verraderlijke landschap van bedrog navigeren, terwijl de inzet steeds hoger wordt, wetende dat elke stap die ze zet wordt gadegeslagen.
Commandant Aiko Reyes stond voor de ijswand van Leviathan-Bay, haar adem zichtbaar in de koude, gerecycleerde lucht. Haar HUD toonde de coördinaten van de verborgen schuilplaats waarvan ze had gehoord dat deze het gestolen schema van de quantum-verstrengeling aandrijving bevatte. Voorzichtig zette ze stappen in de richting van de schuilplaats, haar hart bonsde van de spanning over een doorbraak in de zaak. De schuilplaats was ingebed in de kristallijne structuur van het ijs, een klein, onopvallend paneel dat niemand zonder haar geavanceerde optische implantaten zou hebben opgemerkt.
Ze activeerde de interface, en een reeks lampjes flikkerde tot leven, terwijl er een etherisch licht om haar heen scheen. Maar toen de holografische projectie verscheen, zakte haar hart in haar schoenen. Het schema was aanwezig, maar het was te perfect, te onberispelijk—een zorgvuldig gemaakte illusie bedoeld om te misleiden. Reyes' gedachten schoten te binnen toen ze de verfijndheid van de afleidingsmanoeuvre besefte.
Het zond valse datastromen uit, ontworpen om elke onderzoeker op het verkeerde pad te brengen, waardoor kostbare tijd en middelen werden verspild. Wie deze val had ontworpen, kende het verloop van het onderzoek door en door; een angstaanjagende gedachte die het bestaan van een mol of een goed geïnformeerde tegenstander suggereerde. Haar HUD piepte met een waarschuwing en trok haar aandacht naar beweging die in de periferie was waargenomen. Het ijs om haar heen leek te zoemen met een leven van zijn eigen, een herinnering aan de legende van de 'Flonkerende IJs' die Juno had genoemd.
De realisatie dat ze niet alleen was, deed een rilling over haar rug lopen, kouder dan de lucht op Europa. Reyes stapte achteruit, haar gedachten hergroeperend terwijl ze elke aanname die ze had gedaan opnieuw evalueerde. De inzet was hoger dan ooit, en het gevaar was niet langer een verre bedreiging maar een tastbare aanwezigheid. Ze wist dat ze snel moest handelen, elke beweging onder de loep genomen door onzichtbare ogen, terwijl de ware vijand zich in de schaduwen van Leviathan-Bay bevond.