CHAPTER 3 – Echoes Beneath the Ice

Commandant Aiko Reyes vermoedt dat haar communicatie wordt afgeluisterd en besluit de Leviathan-Bay-habitat te verlaten om een onbevooroordeeld perspectief te krijgen. Ze trekt een EVA-pak aan en navigeert door de verraderlijke onder-ijstunnels rondom de algenboerderij. Tijdens haar verkenning ontmoet ze een teruggetrokken Tekker-ingenieur genaamd Juno, die een fragmentarische herinnering deelt over een vreemde volksvertelling over een 'Flonkerend IJs', die mogelijk verband houdt met de spionage. Dit verhaal suggereert dat het schema voor de quantumverstrengelingsaandrijving verborgen zou kunnen zijn in het ijs zelf, beschermd door een oud verdedigingsmechanisme. Terwijl Reyes deze onthulling verwerkt, ontvangt ze een cryptisch bericht op haar HUD, dat haar waarschuwt voor een dreigende bedreiging, waardoor ze zich afvraagt wie er nog meer op de hoogte is van haar ontdekking.
Commandant Aiko Reyes begon steeds wantrouwiger te worden dat haar communicatie werd afgeluisterd. De subtiele vertragingen in haar berichten, de af en toe verstoorde audio, wezen allemaal op iemand die haar onderzoek in de gaten hield. Om een onbevooroordeeld perspectief te krijgen, besloot ze de veilige omgeving van de Leviathan-Bay habitat te verlaten. De gedachte om de relatieve veiligheid van de dome te verruilen voor de vijandige omstandigheden op het ijzige oppervlak van Europa was ontmoedigend, maar noodzakelijk.
Gekleed in haar EVA-pak stapte Reyes de luchtsluis in, haar ademhaling rustig terwijl ze zich voorbereidde op de barre omstandigheden buiten. De deur opende met een sissend geluid en onthulde het uitgestrekte, bevroren landschap. Het ijs onder haar voeten was glad, het oppervlak een caleidoscoop van weerkaatst licht van de verre zon. Voorzichtig bewoog ze zich voort, terwijl haar HUD een kaart toonde van de onder-ijs tunnels die ze van plan was te verkennen.
Terwijl ze door de tunnels navigeerde, verwonderde Reyes zich over de ingewikkelde patronen die door millennia van geologische processen in het ijs waren geëtst. Het was hier, temidden van de natuurlijke schoonheid, dat ze Juno ontmoette, een teruggetrokken Tekker-ingenieur die had gekozen voor een eenzaam leven onder het ijs. Juno's ogen waren scherp, een bewijs van haar verbeterde zicht, en haar stem was een mengeling van nieuwsgierigheid en voorzichtigheid. 'Je bent niet de eerste die antwoorden zoekt,' begon Juno, haar woorden weerklinkend in de smalle tunnel.
Ze vertelde een fragmentarisch volksverhaal over het 'Flonkerende IJs,' een legende binnen de Tekker-gemeenschap. Volgens het verhaal bevatte het ijs geheimen, en degenen die goed luisterden, konden de fluisteringen ervan horen. Juno suggereerde dat het schema van de quantum-verstrengeling aandrijving misschien verborgen lag in het ijs, beschermd door een oud verdedigingsmechanisme dat alleen door de waardigen kon worden omzeild. Terwijl Reyes deze nieuwe informatie tot zich nam, flikkerde haar HUD en toonde een cryptisch bericht: 'Ze weten dat je hier bent.
Verlaat nu de plek.' De waarschuwing zorgde voor een rilling over haar rug, kouder dan het ijs om haar heen. Wie wist er nog meer van haar ontdekking, en tot welke maatregelen zouden ze bereid zijn om hun geheimen te beschermen?