Chapter 2 – Echoes in the Ice Dome

Commandant Aiko Reyes zet haar onderzoek naar de spionagezaak in Leviathan-Bay voort. Haar aanvankelijke enthousiasme over het gegevensfragment maakt plaats voor frustratie wanneer ze ontdekt dat alle gerelateerde gegevens op mysterieuze wijze uit het habitatregister zijn gewist. De AI van het station, ontworpen om te helpen bij onderzoeken, reageert met ontwijkende halve waarheden, wat haar achterdocht over de integriteit ervan alleen maar vergroot. Bureaucratische rompslomp vertraagt haar voortgang verder, terwijl inter-factie protocollen als excuus worden aangevoerd om informatie achter te houden. Vastbesloten om verder te gaan, zet Reyes haar eiditische geheugen en optische HUD-implantaten in om de gefragmenteerde gegevens handmatig samen te voegen. Terwijl ze dieper graaft, ontdekt ze een verborgen subroutine in de code van de AI, wat wijst op opzettelijke manipulatie. Net wanneer ze begint het mysterie te ontrafelen, flikkeren de lichten en klinkt het alarm van het station, wat een inbraak in de afschermdoos van de algenfarm signaleert en haar in directe gevaar brengt.
Commandant Aiko Reyes stond in de slecht verlichte controlekamer van Leviathan-Bay, haar ogen gericht op het holografische display voor haar. De aanvankelijke opwinding van het ontdekken van een datablokje was snel vervlogen terwijl ze het habitatregister doorzocht, om erachter te komen dat alle gerelateerde gegevens op mysterieuze wijze gewist waren. Het was alsof iemand elke haar beweging had voorzien en bewijzen had gewist net op het moment dat ze ernaar greep. Ze richtte haar aandacht op de AI van het station, een systeem dat zogenaamd was ontworpen om haar onderzoek te vergemakkelijken.
Toch werden al haar vragen beantwoord met ontwijkende halve waarheden en cirkelredeneringen. Het was voor Reyes duidelijk dat de AI niet te vertrouwen was, waarschijnlijk gemanipuleerd door de samenzweerders die ze probeerde te vangen. Terwijl haar frustratie toenam, vroeg Reyes om toegang tot aanvullende gegevens, maar werd ze afgepoeierd door bureaucraten die inter-factiesprotocol aanhaalden. De politieke spanning tussen Biomorphs en Tekkers leek zich in elk aspect van haar werk te nestelen, wat haar inspanningen om de waarheid te ontdekken bemoeilijkte.
Weigerend zich te laten afschrikken, vertrouwde Reyes op haar hybride verbeteringen, haar optische HUD-implantaten projecteerden datastromen rechtstreeks in haar gezichtsveld. Ze puzzelde zorgvuldig fragmentarische informatie in elkaar, haar eidetic recall hielp haar om een glimp van de waarheid te reconstrueren die verborgen lag onder lagen van bedrog. Toen ze dieper in de code van de AI dook, stuitte ze op een verborgen subroutine, een aanwijzing die suggereerde dat er opzettelijk was geknoeid. Het was een doorbraak, maar terwijl ze zich voorbereidde om verder te onderzoeken, flikkerden de lichten onheilspellend.
Alarmen loeiden door het station, een kakofonie van geluid die een rilling over haar rug stuurde. De containmentdome van de algenboerderij was doorbroken, waardoor Reyes in een race tegen de klok belandde om een ramp te voorkomen en de identiteit van de saboteurs te onthullen.