CHAPTER 3 - An Unexpected Turn in the Roman Path

Barbra's zoektocht naar de geheimen van een oud Romeins artefact loopt tegen een muur in een afgelegen bibliotheek. Gefrustreerd maar vastberaden besluit ze een pauze te nemen en de natuurlijke schoonheid van Rome te verkennen. Terwijl ze door de weelderige tuinen van Villa Borghese wandelt, ontdekt ze een verborgen nis waar een nieuwe aanwijzing op haar wacht, waardoor haar vastberadenheid om het mysterie op te lossen opnieuw wordt aangewakkerd.
Barbra Dender stond bij de ingang van de afgelegen bibliotheek, de lucht doordrenkt met de geur van oud perkament en stof. Ze had urenlang oude teksten bestudeerd en cryptische symbolen ontcijferd, maar was op een frustrerende doodlopende weg beland. De bibliothecaresse, een strenge vrouw met doordringende ogen, had weinig hulp geboden; haar aarzeling om te helpen droeg alleen maar bij aan Barbra's groeiende gevoel van onbehagen. Terwijl de teleurstelling als een zware last op haar drukte, besloot Barbra dat het tijd was om haar hoofd leeg te maken.
Ze maakte haar weg terug naar haar gezellige appartement, de drukke straten van Rome vervaagden terwijl ze nadacht over haar volgende zet. De stad was levendig met de geluiden van gelach en muziek, een schril contrast met de onrust die in haar woedde. Eenmaal binnen dook Barbra in haar collectie jassen en koos uiteindelijk voor een lichtgewicht denimjasje met bloemenprint, dat perfect leek te passen bij haar bui. Ze trok haar favoriete paar blauw-witte Asics sneakers aan, verlangend om in de armen van de natuur te ontsnappen.
De tuinen van Villa Borghese, met hun weelderige groen en serene sfeer, boden de belofte van rust. Terwijl ze door de tuinen wandelde, zakte de zon onder de horizon en wierp een gouden gloed over het landschap. Barbra's geest begon te ontspannen, de spanning in haar schouders nam met elke stap af. Ze verwonderde zich over de kleurrijke bloemen en imposante bomen, hun schoonheid een herinnering aan de eindeloze wonderen van de wereld.
Haar pad leidde haar naar een afgelegen hoekje, verstopt weg van de drukke paden. Het was hier, in dit stille deel van de tuin, dat Barbra's ogen op iets ongewoons vielen. Een kleine stenen tablet, half begraven in de aarde, ving het vervagende licht. Geïntrigeerd knielde ze om het te onderzoeken, haar hart sloeg sneller terwijl ze het vuil wegveegde om een reeks ingewikkelde gravures te onthullen.
De symbolen op de tablet leken op die ze had gezien op het artefact in de antiekwinkel, hun vertrouwdheid wekte een hernieuwd gevoel van opwinding. Barbra's gedachten schoten alle kanten op, haar eerdere frustraties vergat ze in het licht van deze onverwachte ontdekking. Ze wist dat ze op een belangrijke aanwijzing was gestuit, eentje die mogelijk de geheimen kon onthullen waar ze zo wanhopig naar zocht. Met de stenen tablet voorzichtig in haar tas gestopt, volgde Barbra haar stappen terug door de tuinen, haar gedachten een wervelwind van anticipatie.
De weg voor haar was onzeker, maar de spanning van de zoektocht was verfrissend. Ze was naar Rome gekomen op zoek naar avontuur, en het leek alsof de stad bereid was om haar daarbij te helpen. Terwijl de sterren boven haar begonnen te fonkelen, maakte Barbra zich weer op weg naar haar appartement, haar geest al bezig met haar volgende zet. Het mysterie van het artefact was nog lang niet opgelost, maar met elke nieuwe ontdekking voelde ze zich dichter bij de waarheid komen.
De reis was nog lang niet voorbij, en Barbra was klaar om de uitdagingen die voor haar lagen aan te gaan. Maar terwijl ze zich voor de nacht nestelde, knaagde er een blijvende vraag aan de randen van haar bewustzijn. Welke geheimen hield de stenen tablet verborgen, en wie zou er nog meer op zoek zijn naar de antwoorden die het beloofde? De gedachte gaf haar een rilling, een herinnering dat haar zoektocht vol onbekende gevaren zat.
Maar Barbra was niet bang voor risico, en de aantrekkingskracht van het onbekende was een sirenenzang die ze niet kon weerstaan.