CHAPTER 3 - A New Clue in the Moonlit Forest

Barbra Dender's zoektocht in Alghero komt tot stilstand wanneer ze moeite heeft om het oude symbool te ontcijferen. Ze voelt de behoefte om haar hoofd leeg te maken en besluit een pauze te nemen om de omringende natuur te verkennen. In haar bloemen spijkerjack en haar vertrouwde Asics sneakers gaat ze het maanverlichte bos in. Terwijl ze door het rustige landschap dwaalt, ontdekt ze onverwachts een verborgen pad. Haar nieuwsgierigheid is gewekt en Barbra volgt het pad, dat haar leidt naar een afgelegen open plek waar ze een oud artefact vindt dat gedeeltelijk in de aarde is begraven. Deze nieuwe aanwijzing geeft haar vastberadenheid een nieuwe impuls en biedt een verse leidraad in haar zoektocht naar de geheimen van het eiland.
Barbra Dender stond aan de rand van de oude ruïne, haar ogen volgden het cryptische symbool dat in de verweerde steen was gekerfd. De aanwijzingen van de historicus hadden haar hierheen geleid, maar de puzzel bleef ongrijpbaar. Frustratie knaagde aan haar, en ze besefte dat ze alle sporen in de drukke straten van Alghero had uitgeput. Het was tijd voor een verandering van omgeving, een moment om haar hoofd leeg te maken en misschien, ergens anders inspiratie te vinden.
Ze keerde terug naar haar hotelkamer, trok haar strakke jeans en tanktop uit en koos voor een comfortabele legging en een bloemenjeansjack. Haar Asics-sneakers waren perfect voor een wandeling in de natuur. Barbra had altijd al rust gevonden in de buitenlucht, waar de lucht fris was en de geluiden van de beschaving op de achtergrond vervaagden. Vanavond hing de maan laag aan de hemel en wierp een zilveren gloed over het landschap.
Het bos nabij Alghero was een plek van rust, een schril contrast met de doolhofachtige steegjes van de stad. Terwijl Barbra dieper het bos in trok, omhulden het ritselen van de bladeren en het verre geroep van uilen haar in een cocon van kalmte. Het pad onder haar voeten was goed belopen, maar er hing een mysterieuze sfeer om de plek, alsof het geheimen verbergde die wachtte om ontdekt te worden. Terwijl ze rondwandelde, dwaalden Barbra's gedachten terug naar het symbool.
Het leek te verwijzen naar een geschiedenis die lang vergeten was, een verhaal dat onder lagen van tijd begraven lag. Ze was vastbesloten om het te ontrafelen, om licht te brengen in de schaduwen van het verleden. Maar voor nu liet ze zichzelf gewoon zijn, inademend de frisse nachtlucht en het bos zijn magie laten werken. Plotseling viel haar oog op iets—aangenaam glinsterend in het ondergroei.
Nieuwsgierigheid laaide op in haar, en ze week van het gebaande pad af om het te onderzoeken. Terwijl ze het loof opzij duwde, ontdekte ze een smal pad, nauwelijks zichtbaar in het maanlicht. Haar hart sloeg een slag over van opwinding. Dit was precies het soort onverwachte wending waar ze op bloeide.
Barbra volgde het verborgen pad, haar zintuigen scherp van de opwinding. Het pad kronkelde tussen de bomen door en leidde haar naar een afgelegen open plek, verlicht door het maanlicht. In het midden stond een oud stenen altaar, gedeeltelijk bedekt met mos en aarde. Terwijl ze naast het altaar knielde, veegde ze het vuil weg en onthulde een artefact—een kleine, ingewikkeld bewerkte amulet.
De amulet was anders dan alles wat ze eerder had gezien, het ontwerp leek op het symbool van de ruïne. Barbra's gedachten schoten te binnen met mogelijkheden. Was dit een stuk van de puzzel die ze zocht? Haar vingers volgden de patronen, terwijl ze het gewicht van de geschiedenis in haar handen voelde.
Terwijl ze het artefact bestudeerde, overspoelde een gevoel van helderheid haar. Dit was een nieuwe aanwijzing, een tastbare verbinding met het mysterie dat ze aan het ontrafelen was. De doodlopende weg waar ze eerder tegenaan was gelopen, leek nu een verre herinnering, vervangen door de belofte van ontdekking. Barbra's hart vulde zich met vastberadenheid.
Ze wist dat ze op de rand stond van iets belangrijks, een onthulling die alles kon veranderen. Het bos had haar een gift gegeven, een kans om haar zoektocht met hernieuwde energie voort te zetten. Met de amulet veilig in haar zak, maakte ze zich op voor de terugweg naar het hotel, haar hoofd vol plannen en mogelijkheden. De nacht was nog lang niet voorbij, en ze was enthousiast om dieper in het raadsel te duiken dat haar te wachten stond.
Terwijl ze liep, leidde het maanlicht haar pad, het verlichtte de weg vooruit. Welke geheimen hield de amulet verborgen? En hoe zou het haar naar de waarheid leiden die ze zocht? Barbra wist dat ze het moest uitzoeken, zelfs als dat betekende dat ze de schaduwen van het verleden moest onder ogen zien.
Het avontuur was net begonnen, en ze was klaar om alles aan te gaan wat zich voor haar zou ontvouwen.