Conflicto en Oriente Próximo- 11 octubre 2025 | Centenares de miles de personas celebran en Tel Aviv el acuerdo para liberar a los rehenes con la hija y el yerno de Trump
Hull KR beat Wigan to win first Super League title
Littler to face Humphries in World Grand Prix final
Academy award-winning actress Diane Keaton dies aged 79
US court pauses National Guard deployment block
News Wrap: Trump orders Pentagon to use ‘all available funds’ to pay troops amid shutdown
Behind the Collapse of an Auto-Parts Giant: $2 Billion Hole and Mysterious CEO
BMS inks $1.5B in vivo CAR-T buyout to pull Orbital into its sphere of influence
Trump Administration Gets Partial Win in Illinois Troops Deployment
Departments Hit Hardest by Trump's Mass Layoffs—Report
Diane Keaton, Oscar-winning actor who rose to fame in 'The Godfather' and 'Annie Hall,' dies at 79
A look at the latest advances in breast cancer prevention and treatment
Trump orders Defense Dept. to issue military paychecks during shutdown - The Washington Post
Nobel Prize winner Machado says Venezuela is in 'chaos' under current regime - NPR
Weekly Market Wrap: Pepsi, Tilray and Nvidia
Author and humanitarian Mitch Albom on love, hope and second chances
Biden receiving radiation therapy for prostate cancer
'He's shouting pick me' - has Lewis played way into England's Ashes team?
Court: National Guard troops sent to Illinois by Trump can stay but can’t be deployed for now - AP News
Man Utd consider Palace's Wharton - Sunday's gossip
Hull KR beat Wigan in Grand Final to complete treble
Trump says US has a way to pay troops during shutdown - Reuters
No survivors found after Tennessee explosives plant blast
Egypt to convene global leaders, including Trump, in Sharm el-Sheikh on Gaza war agreement - Reuters
Katie Porter Videos Give California Rivals a New Opening - The New York Times
Iran says it is open to 'fair, balanced' US nuclear proposal - Reuters
'England's world-class duo put rivals on notice'
Gerrard rejects chance to return as Rangers boss
Muere la actriz Diane Keaton a los 79 años, leyenda rompedora de los tópicos femeninos y ganadora del Oscar por ‘Annie Hall’
We're grateful for what Trump is doing for peace, Nobel winner tells BBC
Hospital prepares to receive freed Israeli hostages: 'We are inventing captivity medicine' - BBC
Four killed in mass shooting after Mississippi football game
Four killed in mass shooting after Mississippi football game - BBC
C.D.C. Layoffs Included 2 Top Measles Experts Amid Rising Cases - The New York Times
Police in Oslo use tear gas amid protests at Norway v Israel World Cup qualifier - Reuters
England go top of World Cup table with comfortable Sri Lanka win
No survivors in Tennessee explosives factory blast, officials say - The Guardian
British army horse that galloped through London after being spooked gets well-deserved retirement - AP News
North Korea holds military parade, shows off new intercontinental missile - Reuters
Trump administration starts laying off thousands of workers
Anger after female journalists excluded from Afghan embassy event in India
Former US President Biden undergoing radiation therapy for cancer, spokesperson says - Reuters
Trump Fires Thousands In Shutdown Layoffs—Hitting Treasury And Health Departments Hardest: Here’s What To Know - Forbes
Wilders voorlopig niet in debat, dit weten we nu over de dreiging
Hamas presses Israel to free prominent prisoners as part of Gaza deal
China tariffs, Gazans return and the war on the left - Reuters
Sciver-Brunt hits superb 117 to reach fifth World Cup century
Watch: North Korea shows off huge missile at military parade
How John Swinney plans to put his stamp on the SNP as election looms
Corea del Norte exhibe su nuevo misil intercontinental, capaz de alcanzar Estados Unidos
Trump administration lays off dozens of CDC officials, NYT reports - Reuters
Politieke partijen gaven vlak voor verbod nog tienduizenden euro's uit op sociale media
Merz rebaja la renta ciudadana de Alemania con sanciones para quienes rechacen buscar trabajo
Andrés García-Carro, modelo a los 93 años: “Amancio Ortega me traía las camisas en bicicleta a casa”
Florence Aubenas, periodista: “Me interesa más hablar con una enfermera de urgencias que con Macron”
Katseye, el primer grupo de K-pop global nacido en un ‘reality’ y diseñado al milímetro para triunfar
“Intenté suicidarme para no ser lapidada”: así se construye la acusación contra el régimen talibán por su persecución a las mujeres
Sapa se abstiene en parte de los consejos de administración de Indra por conflicto de interés
Trump threatens China with export controls on Boeing parts - Reuters
Trump remains in 'exceptional health,' doctor says - Reuters
Tony Blair met Jeffrey Epstein while prime minister
PVV-leider Wilders schort campagne op vanwege dreiging Belgische terreurcel
Qatar to build air force facility in Idaho, US says
Les cocteleries secretes de Barcelona: de la més nova a la més emblemàtica
Plaid promises free childcare if it wins Senedd election
Swinney: No 'shortcut' to NHS wait time reduction
Government to consult on digital IDs for 13-year-olds
No plans to send UK troops to monitor Gaza ceasefire, says Cooper
Verkiezingsdebat: klassiek links tegen rechts en lege stoel Wilders
What are 'papaya rules' in Formula 1?
Duidelijke tegenstelling klimaat in doorrekening verkiezingsprogramma's
Ben Sulayem set to stand unopposed in FIA election
Farage 'stunned' ex-Wales Reform leader took bribes
What are National Insurance and income tax and what could change in the Budget?
Ricky Hatton Memorial
Google may be forced to make changes to search engine in UK
Don't force drivers to use parking apps, says RAC
Start aanpak veiligheid stations Almelo, Purmerend, Bergen op Zoom
The nation’s cartoonists on the week in politics
Eerste grote verkiezingsdebat bij NPO Radio 1, bijna alle lijsttrekkers aan het woord
Thousands more university jobs cut as financial crisis deepens
Politieke partijen willen hogere defensiekosten betalen door te korten op zorg
Oregon AG to Trump: There’s no rebellion here
Tech billionaires seem to be doom prepping. Should we all be worried?
Witness History
Universities risk sanctions over Gaza protests, watchdog says
Huge buzz but a big gamble: Battlefield 6 takes aim at Call of Duty
US kicks off controversial financial rescue plan for Argentina
Spanberger and Earle-Sears tussle over violent political rhetoric in only debate
Has the clock stopped on Swiss US trade?
Nineteen more removed to France under 'one in, one out' scheme
Sunak takes advisory roles with Microsoft and AI firm Anthropic
Five ways abolishing stamp duty could change the housing market
All Post Office Horizon victims entitled to free legal advice for first time
Tesla investigated over self-driving cars on wrong side of road
ID photos of 70,000 users may have been leaked, Discord says
Verkiezingsprogramma's doorgelicht: wat zijn de gevolgen van partijplannen?
F1: Chequered Flag
China tightens export rules for crucial rare earths
Pubs could stay open longer under licensing reforms
Water bills to rise further for millions after regulator backs extra price increases
F1 going 'overboard' by showing girlfriends - Sainz
Peilingwijzer: PVV duidelijk de grootste, lichte winst D66 en JA21

CHAPTER 1 - The Dragon’s Blood Cipher

CHAPTER 1 - The Dragon’s Blood Cipher

Barbra Dender, een 31-jarige reiziger met rood haar en een stille veerkracht die voortkomt uit haar opvoeding door haar grootouders, maakt zich op voor een reis naar een plek waar ze nog nooit is geweest: Socotra, het eiland van drakenbloedbomen en de geurige zoutwind. Ze huurt een eenvoudige kamer boven een parfumeriewinkel in Hadibo, waar de lucht zwaar is van hars en citrus. Gekleed in haar gebruikelijke strakke jeans, blauwe en witte Asics en een tanktop, met een van haar favoriete jassen tegen de oceaankou, brengt ze haar dagen door met lange afstanden wandelen over door de wind geërodeerde plateaus en lege stranden, aangetrokken door verschijnselen die ze niet begrijpt. Stenen stapels weerspiegelen sterrenbeelden; hars kralen aan een boom lijken samen te komen in een soort schrift; zoutpannen echoën de arabesken van kaarten. De familie van de parfumeur is vriendelijk maar gereserveerd, hun stiltes wijzen op een eeuwenoud geheim dat verbonden is met de wierookhandel van het eiland. Door haar integriteit en geduld weet Barbra langzaam hun vertrouwen te winnen. Haar eerste echte aanwijzing komt wanneer een aankoop wordt ingepakt in een stuk oud boekhoudpapier, bevlekt met rode hars, dat een fragmentarische kaart en een cryptische notitie onthult over een ‘zoutweg’ en een ‘zingende grot.’ Terwijl de schemering valt, legt ze het stukje papier uit met de horizon en voelt ze de weg wijzen naar Hoq-grot. Het hoofdstuk eindigt met een cliffhanger terwijl ze zich afvraagt wie het geheim heeft bewaard en of de grot haar verhaal zal onthullen.

Het vliegtuig boog laag over een lint van turquoise, en Barbra Dender leunde naar het ovale raam, haar rode haar ving de zon als een klein, koppig vuurtje. Warmte-vervormde eilanden ontvouwden zich onder haar, bruin en groen, doorboord door bomen die eruitzagen als omgekeerde parasols. Ze raakte de brug van haar neus aan waar zich sproeten hadden verzameld, die sterrenbeelden die ze nooit had leren waarderen, en glimlachte ondanks zichzelf bij de gedachte aan een nieuwe plek. Op éénendertigjarige leeftijd, met een leven vol lange wandelingen achter de rug en een glazen kast met artefacten die op haar terugkeer wachtten, voelde ze die specifieke opwinding die betekende dat er een mysterie in de lucht hing.

Ze was nog nooit op Socotra geweest, en iets aan de naam zelf klonk als een belofte die in een holte van steen was bewaard. Ze stapte het asfalt op in strakke jeans en haar blauw-witte Asics sneakers, een witte tanktop onder een vervaagde bloemen spijkerjack dat beter tegen spetters en bries kon dan leer. De lucht rook naar zout en hars en een vleugje citrus, een geur die zowel oud als fris aanvoelde. Taxi's duwden langzaam vooruit als geduldige geiten, en de weg naar Hadibo kronkelde langs een zee die zich in verblindende lappen uitstrekte.

Barbra droeg nauwelijks make-up; ze had het niet nodig, hoewel ze nooit geloofde in de mensen die dat zeiden, en ze duwde een los rode lok achter haar oor, alsof die gebaar alleen al haar twijfels kon sussen. Toen ze langs een etalage liep en haar sproeten zag, fronste ze ernaar zoals ze dat deed bij een oude grap waar ze niet om kon lachen. Haar tijdelijke huis was een kleine kamer boven een parfumerie dichtbij de markt, twee straatjes van de haven waar houten boten tegen de kade klotsten. De winkel was een grot van glas en schaduw, gevuld met flessen als gevangen zonsondergangen en potten hars in de kleur van gedroogd bloed.

Een plafondventilator verplaatste de hitte in zachte cirkels; de geur van wierook, mirre en drakenbloed hing in elke slat en draad. Vanaf haar balkon kon ze geiten zien die om zakken zout heen liepen en vissers die hun netten omhoogtrokken alsof de zee een zware gordijn was. Ze zette haar rugzak op het bed, keek over de daken en voelde diezelfde rusteloze tevredenheid die haar sinds haar kindertijd omarmde, toen eenzaamheid niet meer afwezigheid was maar een metgezel. Ze was vier toen haar ouders overleden, en haar grootouders—strenge handen, warme soep, stille tuinen—leerden haar de kunst van het zonder klagen doen.

Ze leerde haar veters zelf strikken en het weer lezen tijdens een wandeling, vragen in haar zak te houden tot de juiste persoon of de juiste stilte arriveerde om ze te beantwoorden. Nu, wanneer ze reisde, kwamen die lessen als een rustige vloed achter haar stappen omhoog. De glazen wandkast thuis prikkelde haar geest met bronzen tokens, krijtachtige scherven, een spoel draad getrokken uit een begraven hek, elk een hoofdstukanker. Ze was van plan om met slechts één ding terug te komen, als dat al zo was, en alleen met toestemming, maar haar vingers jeukten al voor de vorm van wat Socotra ook zou bieden.

Op haar eerste ochtend liep ze voordat de zon luid werd, de drukte van de markt achterlatend voor een pad dat omhoog leidde naar kalkstenen heuvels. Het pad was bedekt met zout als suiker op een gebakje, en in de vlaktes tussen de stenen bloeiden kleine flesvormige bomen met onmogelijke roze. Verderop, hoog als een ingehouden adem, wachtten de drakenbloedbomen, hun kruinen als schalen op schalen, als gestapelde gedachten. Terwijl ze klom, werd de zee een strook van metalen licht, en de wind begon te spreken in een laag, naaldachtig geluid dat haar het gevoel gaf alsof iemand de dag om haar heen aan het herstellen was.

Barbra’s benen waren sterk van jarenlange wandelingen, en het ritmische werk ervan bracht haar in een staat van aandacht. Ze bereikte het plateau en bleef stil. De drakenbloedbomen bloedden hars in parelachtige tranen die opdroogden tot rubinachtige bollen, en in bepaalde druppels, waar zon en wind ze ongelijkmatig hadden gedroogd, vertoonde het oppervlak nette ovalen, alsof ze door een kleine, onverbiddelijke hand waren gestanst. In de buurt had iemand kleine stenen in lijnen en bogen gerangschikt die keer op keer weerklonken, alsof ze een patroon uit het geheugen reproduceerden.

Het leek niet op een toeristenkapris; het was te consistent, te zeker. Ze hurkte om een boog met haar duim te volgen en voelde grit en warmte en de vage plakkerigheid van hars, als een vingertop die op zegelwas werd gedrukt. Toen ze in de late namiddag afdaalde, bedekt met stof en met een zoutachtige smaak in haar mond, hief de parfumeur zijn ogen op en knikte ter begroeting. Hij was misschien even oud als zij, met de geduld van een kaartmaker in zijn bewegingen, en hij stelde zich voor als Salem, terwijl hij naar een oudere vrouw in de achterkamer gebaarde die stoffen zakjes voor hars aan het naaien was.

Dingen werden hier aangeboden met eenvoudige elegantie: thee in een hoog glas, een stoel in de schaduw bij de deur, geen vragen die ze niet wilde beantwoorden. Maar toen ze de stenen bogen noemde, viel er een stilte tussen hen, niet vijandig, gewoon voorzichtig. Salem glimlachte, zo zacht als een slot dat onder een doek draait, en vroeg in plaats daarvan of de klim heet was geweest. Die nacht stegen de geuren van de winkel de trap op en verzamelde zich in haar kamer, en de slaap kwam als een boot die aan een trillende kade was vastgemaakt.

Barbra lag een tijdje wakker, speelde met een los draadje op de manchetten van haar jack, en dacht aan haar grootouders en hoe haar grootmoeder de voorraadkasten had bekleed met bruin papier en etiketten in kronkelige, koppige letters. Ze dacht aan de mannen in de haven, de geiten die de gladde schubben ontweken die door lachende jongens werden weggegooid, het gewicht van haar sproeten zelfs in het donker zichtbaar. Liefde zat in haar herinnering als een sterretje dat tot een draad was verbrand, helder, snel, en weg; ze had al lang geaccepteerd dat reizen en een langzamere brand haar betere combinatie waren. Ze stond op voor zonsopgang, rusteloos om het patroon te volgen tot het iets prijs gaf.

In de dagen die volgden, drukte ze Salem of de grootmoeder, die hij Amina noemde, niet. Ze kocht kleine dingen die haar rugzak niet vulden: een klein flesje citrusessence, een vierkant van gedypt doek, een handvol amandelzoetigheden gewikkeld in glanzende folie. Ze bood aan om de planken in te ruimen, en Amina keek toe hoe ze de potten voorzichtig hanteerde, een keer haar onderarm aanrakend met de wijze, korte gebaar van iemand die stabiliteit herkende als ze het zag. In die uitwisseling ontspande het vertrouwen de ruimte een beetje, genoeg zodat er draadjes van verhalen zichtbaar begonnen te worden.

Mensen hadden Barbra altijd dingen verteld die ze niet van plan waren; het was haar stilte, haar bereidheid om de persoon te zijn die een geheim kon bewaren zonder het te breken. Een visser vertelde haar over een grot in het noorden, waarvan de muren bedekt waren met namen achtergelaten door lang overleden zeelieden, inscripties als een lange, multiplex koor. Een andere vrouw op de markt mompelde over een weg gemaakt van niets dat je kon zien, gevolgd door degenen die wisten hoe ze zout moesten lezen zoals vogels de wind lezen. Ze hoorde de woorden zingende grot meer dan eens en deed niet alsof ze het niet begreep; in plaats daarvan slaagde ze de zin op in haar mentale kast, naast de boog van stenen en de geperforeerde ovalen van de hars.

Tijdens een wandeling in de namiddag kwam ze meer stenen patronen tegen, uitgelijnd naar een spleet tussen twee rotsen, een zichtlijn zo doelbewust als de boeg van een schip. De wind die door de flesvormige bomen kwam, klonk als een toon van een stemvork, en ze voelde het langs haar tanden. Bij laag water ging ze oostwaarts naar vlaktes die wit flonkerden onder de zon, de zoutpannen bedekt en gekraakt als oud porselein. Werkers sneden de korst in vierkanten, en in afwateringskanalen verzamelden de kristallen zich in draden en lussen, herhalende krullen die eruitzagen als kalligrafie.

Knielend schetste Barbra de bochten in haar notitieboek, en vergeleek ze met de stenen bogen in haar geestesoog. Een jongen met door de zon versleten haren stopte bij haar en keek naar haar tekening met een ernst die hem even ouder deed lijken dan zijn kleine botten. Hij tekende met zijn vinger een spiraal op zijn eigen handpalm en rende toen weg, terwijl hij een schelp liet vallen die met een vergelijkbare curve was uitgesneden en het licht ving als een knipoog. Terug bij de parfumerie balde de hitte van de dag zich samen in hoeken terwijl Amina hars in bruine papieren hoorns mat.

Het papier kwam uit een oud kasboek, met ruwe randen, inkt vervaagd tot dorstig sepia. Toen Barbra een sachet kocht, reikte Amina naar een ander stuk, en het stuk dat ze gebruikte had lijnen getekend, dun en slim als haar. Barbra zag meteen dat het een fragment van een kaart was—kustlijn omringd door hatch marks, een diagonale lijn die het binnenland in wees naar een inkeping als een gebeten koekje—en een vlekje rood maakte stippen langs de lijn op intervallen. Tussen de stippen stonden drie woorden in een kleine, koppige hand: Volg de zoutweg.

Amina bevroor, en haar vingers klemden zich om het papier, waarna ze ontspanden. Iets gleed over haar gezicht dat niet zozeer angst was, maar de ernst van iemand die een deur bewaakt waar ze decennialang voor had gestaan. Ze vouwde het papier om de hars alsof het een zakje thee was, legde het in Barbra's hand met een gewicht dat verder ging dan zijn maat, en boog haar hoofd. Salem's ogen gingen van het zakje naar Barbra en weer terug, en na een lange adem zei hij, niet tegen haar maar tegen de kamer, dat de grot veel namen had en niet al die namen zongen.

De ventilator klikte een keer, twee keer, een vermoeide metronoom boven hen, die de wisseling van een getij markeerde die niemand erkende. Bij schemering liep Barbra het korte pad naar een oude Portugese uitkijktoren op een heuvel die haar uitzicht op de noordelijke bergrug gaf. De stenen herinnerden zich nog handen, en de smalle vensters van de toren omlijsten de bergen als platen op een plank. Ze opende het zakje en streek het stukje kasboek glad tegen haar knie, waarbij ze de handgetekende kustlijn uitlijnde met de echte metalen lijn van de zee hieronder.

De rode stippen liepen recht naar een spleet die overeenkwam met de route naar Hoq-grot, die ze op een andere kaart had getraceerd die ze sinds haar landing in haar rugzak had gehouden. De wind steeg, en vanuit de richting van de bergrug kwam een laag gezoem, niet muziek en niet helemaal wind, een geluid als een vaartuig dat door een vinger aan het rinkelen werd gebracht. Barbra stond met het papier in haar hand, haar sproeten ving het laatste licht als de sterren in een kaart die iemand haar ooit had geleerd te lezen zonder woorden. De zoutweg, de stenen bogen, de geperforeerde schrift van de hars, de uitgesneden schelp, en de zin zingende grot sloten allemaal perfect in elkaar zonder ruimte voor toeval.

Ze voelde de oude opwinding, de respectvolle stilte die kwam wanneer een geheim wakker rekte en haar door gespleten steen aanstaarde. Haar lange benen trilden van de wens om de klim voor zonsopgang te beginnen, om het gezoem te testen, om te zien of namen die nauwelijks werden herinnerd haar in krijt en vochtige lucht konden toespreken. Maar wie zou daar in die spleet wachten, wie had dit pad bewaakt, en zou de grot haar verhaal openen of het onmiddellijk afsluiten zodra ze naderde?


Other Chapters

CHAPTER 2 - The Whisper of the Salt Road

CHAPTER 2 - The Whisper of the Salt Road

Bij dageraad in Hadibo gaat Barbra Dender op weg naar de Hoq-grot, geleid door een stukje notitie dat verwijst naar een “zoutweg” en een “zingende grot.” Gekleed in haar strakke jeans, blauwe en witte Asics, een tanktop en een bloemetjesdenimjack, volgt ze het door de wind uitgesleten pad naar het kalksteen, alert op de signalen die het eiland niet gemakkelijk prijsgeeft. In de grot vindt ze haar eerste tastbare aanwijzing: een klein koperen muntje, bedekt met zout, voorzien van een spiraal en drie streepjes, met een vaag geurige hint van hars. Maar het muntje levert niets leesbaars op, en degenen die misschien uitleg kunnen geven—karavanenmannen en de terughoudende familie van de parfumeur—weigerden om te helpen. Terug in haar huurkamer probeert ze verschillende overlays en gissingen over constellaties die nergens toe leiden, totdat iemand een spiraal van drakenbloedhars op haar vensterbank legt, bewijs dat ze in de gaten wordt gehouden. De aanwijzing blijft ondoorzichtig, het vertrouwen ontbreekt, en terwijl Barbra de nacht in stapt om een wegglip schaduw in de steeg te achtervolgen, verdiept het mysterie zich zonder haar een ingang te bieden.

CHAPTER 3 - Salt Songs, Glitter Nights, and a Wind That Hums

CHAPTER 3 - Salt Songs, Glitter Nights, and a Wind That Hums

Barbra Dender, vastgelopen in haar onderzoek op Socotra na het achtervolgen van een schaduw en het verzamelen van een stomme koperen munt met een spiraal en drie stangen, komt op een dood spoor. De terughoudende familie van de parfumeur en de lokale karavaanmannen weigeren uitleg te geven over de cryptische vermeldingen van een “zoutweg” en een “zingende grot.” Gefrustreerd besluit ze om te ontspannen: ze trekt haar Louboutins en een glinsterende jas aan om naar een spontane muziekavond bij de haven te gaan, waar een oud liedje naar haar symbolen verwijst. Later, op zoek naar rust, ruilt ze haar hakken in voor haar blauw-witte Asics en wandelt alleen een door de wind uitgesleten wadi in, waar ze een smalle spleet ontdekt die letterlijk zingt, met zoutkorstige randen die zijn uitgelijnd als de drie stangen op haar munt. Binnenin suggereert een gemummificeerde werveling van hars en een vage, zoemende resonantie dat de munt mogelijk reageert op specifieke tonen, waardoor “de zoutweg” onthuld wordt als een pad van akoestische herkenningspunten in plaats van een getekende kaart. Bij terugkomst in de stad bij schemering, ontdekt ze dat de harsspiral op haar vensterbank nu gemarkeerd is met drie kleine sneden, een woordeloze erkenning van haar toeschouwers. Terwijl ze een spoor van rode harsstof door de steeg volgt, komt ze bij een deur die met een spiraal is gekerfd, balancerend tussen uitnodiging en valstrik, en het hoofdstuk eindigt met een cliffhanger.

CHAPTER 4 - The False Song of the Salt Road

CHAPTER 4 - The False Song of the Salt Road

Volg de sporen van rode harsstof, Barbra opent een spiraalvormige deur achter de parfumeriewinkel en ontdekt een geheime kamer vol met koperen schalen en schelpen die zijn versierd met spiralen en drie staven. Met haar koperen token weet ze akkoorden tevoorschijn te toveren die de resonantie van de grot weerspiegelen en ze gelooft dat ze een akoestische kaart heeft ontsloten die leidt naar een zeeholte aan de noordkust van Socotra. Terwijl ze over het door de wind gevormde plateau wandelt in haar blauw-witte Asics, daalt ze af naar de brullende grot en vindt een zorgvuldig opgebouwde schuilplaats—recente hars, namaakmunten en een stuk perkament—dat haar nieuwe inzicht onthult als een afleidingsmanoeuvre van degenen die het eeuwenoude geheim bewaken. Terug in Hadibo worstelt ze met frustratie, raadpleegt ze de achterdochtige familie van de parfumeur en besluit ze om helemaal opnieuw te beginnen, waarbij ze elke aanname over de token, het lederschrift en de betekenis van de “zoutweg” in twijfel trekt. In haar kamer laat ze de akoestische theorie achter zich en denkt ze na over getijden, zoutniveaus en handelsroutes, maar niets lijkt te kloppen. Terwijl ze de harsstof van haar vensterbank veegt, weerklinken drie zachte kloppen die de staven van de token echoën, en een gefluisterde vermelding van haar naam suggereert een nieuwe aanwijzing—misschien eindelijk oprecht, of weer een zorgvuldige leugen.

CHAPTER 5 - The Night of Resin and Echoes

CHAPTER 5 - The Night of Resin and Echoes

Barbra Dender, zonder slaap in haar gehuurde kamer boven de parfumerie in Hadibo, wordt steeds verder getrokken door het mysterie van de koperen munt met een spiraal en drie streepjes. Na drie zachte kloppen en een gefluisterde vermelding van haar naam, opent ze de deur voor Amina, de gewoonlijk terughoudende vrouw van de parfumeur, en een kleine, stille jongen genaamd Samir. Uit deze onverwachte hoek komt hulp: Amina onthult dat de verborgen zeegrotten een test waren, en dat sommige familieleden nu vertrouwen hebben in Barbra's integriteit. Met behulp van pekel en drakenbloedhars laat Amina Barbra zien hoe ze de munt kan laten zingen en verborgen tekens kan onthullen. Samen gaan ze 's nachts op pad langs een "zoutweg", geleid door de klanken en de maanverlichte korst. Ze brengen geluid in kaart over zoutpannen en keien om een vervallen cistern te bereiken die een doorgang verbergt. In een verborgen kamer, bekleed met schelpen die in spiralen zijn geëtst, vindt Barbra boeken die zijn bevlekt met hars en die overeenkomen met het stuk dat ze eerder had gevonden. Maar rivalen komen eraan—onder hen de zangeres uit de haven die ze kort opmerkte—en het tij begint in de doorgang te stijgen. Terwijl het water stijgt en de stemmen dichterbij komen, dringt Amina er bij Barbra op aan de kist via een ondergedompelde uitgang mee te nemen, terwijl een dieper stem uit de duisternis haar naam roept, waardoor Barbra moet kiezen tussen ontsnappen en het beschermen van haar nieuwe bondgenoten.

CHAPTER 6 - The Song Beneath the Salt

CHAPTER 6 - The Song Beneath the Salt

Terwijl het tij stijgt in een verborgen kamer op Socotra, besluit Barbra Amina te vertrouwen en duikt ze door een onderwateruitgang met een harsbevlekte kist. Ze komt boven in een grotten met maanlicht, waar de havenzanger—die blijkt een bondgenoot genaamd Salim te zijn—haar naar een andere doorgang leidt, terwijl Amina en de stomme Samir via een aparte kruipruimte binnenkomen. De kist blijkt een afleidingsmanoeuvre te zijn die een palimpsest van waterbewakingscodes verbergt onder valse wierookboekingen, wat bevestigt dat de ware schat van het eiland het clandestiene netwerk van cisternen en routes is, beschermd door muziek. Gejaagd door smokkelaars onder leiding van een man genaamd Nabil, helpt Barbra een misleiding op te zetten, waarbij ze de schijnbare kist overhandigt terwijl ze de echte code verborgen houdt binnen geëtste schelpen die alleen door de klanken van de koperen munt onthuld kunnen worden. Nadat de rivalen zich terugtrekken, vertrouwt Salim een schelp-sleutel aan Barbra toe en vraagt haar de levende code naar het Dixam Plateau te brengen. Terwijl de dageraad aanbreekt, komt er nog een wending als de echtgenoot van de parfumeur met Barbra's token in zijn hand verschijnt, met een glimlach die suggereert dat er opnieuw sprake is van bedrog, en vraagt haar om een kant te kiezen.

CHAPTER 7 - Keeping the Salt Road's Secret

CHAPTER 7 - Keeping the Salt Road's Secret

Barbra Dender, een 31-jarige reiziger met rood haar en sproetjes waar ze niet zo dol op is, arriveert op Socotra. Ze is opgegroeid bij haar grootouders, wat haar een stille veerkracht heeft gegeven. Ze huurt een klein kamertje boven een parfumeriewinkel in Hadibo, waar de lucht doordrenkt is van hars en citrus. Haar dagelijkse lange wandelingen voeren haar over winderige plateaus. Daar merkt ze vreemde uitlijningen op: stenen stapels die als sterrenbeelden staan opgesteld, hars die in schriftjes vormt, en zoutvlakten die kaarten weergeven. Een stukje van een grootboek, bevlekt met drakenbloedhars, wijst naar een "zoutweg" en een "zingende grot," en leidt haar naar Hoq Cave. Binnen vindt Barbra een koperen munt, bedekt met zout en gegraveerd met een spiraal en drie staven. De lokale bevolking negeert haar vragen, maar een hars-spiraal op haar vensterbank laat zien dat ze in de gaten wordt gehouden. Voor een muzikale avond in de haven trekt ze haar mooiste outfit en Louboutins aan, waar een oud liedje lijkt te fluisteren over de symbolen van de munt. Verleid door een wadi gevormd door de wind, ontdekt ze een smalle kloof die "zingt," met zoutachtige ruggen die zijn uitgelijnd zoals de drie staven. De munt lijkt te reageren op tonen, wat suggereert dat de zoutweg een akoestische kaart is. Een hars-spiraal met drie kleine inkepingen verschijnt op haar raam—een uitnodiging—die haar leidt naar een verborgen kamer vol koperen schalen en gegraveerde schelpen. Ze ontraadt een pad naar een zeegrot, maar vindt daar een opgezet verborgen voorwerp: een lokmiddel bedoeld om haar te testen. Gefrustreerd maar vastberaden wordt ze eindelijk benaderd door Amina, de vrouw van de parfumeur, en een stille jongen, Samir. Amina onthult het geheimzinnige vertrouwen van de familie en leert Barbra hoe pekel en hars de munt tot zingen kunnen brengen. Geleid door klanken en maanskleurig licht volgen ze de zoutweg naar een verborgen kamer vol met schelp-gegraveerde grootboeken, waar rivalen samenkomen terwijl het tij stijgt. Barbra ontsnapt via een ondergedoken uitgang met een hars-bevlekt kistje en komt boven water in een grot naast Salim, een havenzanger die als een bondgenoot blijkt. In de kist bevindt zich een palimpsest van codes die het clandestiene cisternennetwerk van Socotra beschermen—het water zelf is de schat. Gejaagd door smokkelaars onder leiding van Nabil, misleiden ze de vijand en verstoppen de echte code in gegraveerde schelpen. Bij zonsopgang verschijnt de man van de parfumeur met Barbra’s munt, glimlachend alsof hij haar opnieuw wil testen, en vraagt haar om een kant te kiezen. In de finale kiest Barbra voor de bewakers van de zoutweg en brengt de levende code naar het Dixam Plateau. Tussen drakenbloedbomen en de wind helpt ze de code te integreren in het verborgen netwerk en weerhoudt ze Nabil’s laatste aanval met geluid en rook. Het mysterie blijft beschermd, en de ouderen belonen Barbra met een afgedankte schelpe sleutel, verzegeld in hars—een passend relikwie voor haar glazen kast. Verlicht geniet ze van thee op het dakterras en de zoutachtige bries, zich realiserend dat sommige geheimen het mooist zijn wanneer ze onopgemerkt blijven.


Past Stories

The Whispering Ruins of Petra

CHAPTER 1 - The Whispering Ruins of Petra

Barbra Dender begint aan een spannende reis naar de oude stad Petra in Jordanië. Terwijl ze tijdelijk verblijft in een charmant Bedoeïenenkamp, stuit ze op een reeks spookachtige fluisteringen die door de ruïnes weerklinken. Terwijl ze zich een weg baant door de doolhofachtige paden, ontdekt Barbra een oude kaart die in de steen is gegraveerd, en die wijst op een vergeten schat. Geïntrigeerd en vastberaden, gaat ze op zoek naar de geheimen die begraven liggen in de zandstenen stad, geleid door de raadselachtige fluisteringen die haar naam lijken te roepen.

 

The Winds of Patagonia

CHAPTER 1 - The Winds of Patagonia

Barbra Dender begint aan een avontuur in de afgelegen gebieden van Patagonië. Terwijl ze verblijft in een gezellig houten huisje, verscholen tussen de imposante Andes, ontdekt ze een oude kaart die verborgen ligt onder de vloerplanken. De kaart, bezaaid met cryptische symbolen en onbekende plekken, prikkelt haar nieuwsgierigheid. Naarmate ze dieper in de materie duikt, komt ze te weten van een legendarische verloren stad die zogenaamd in de bergen verborgen ligt. Haar eerste aanwijzing, een versleten kompas, wijst haar de weg naar de mysterieuze Cerro Fitz Roy. Terwijl de winden geheimen van het verleden fluisteren, gaat Barbra op pad om de waarheid achter de legende te onthullen.

 

The Ruins of Alghero

CHAPTER 1 - The Ruins of Alghero

Barbra Dender begint aan een avontuur in de oude stad Alghero, Sardinië. Terwijl ze door de geplaveide straatjes en historische architectuur wandelt, stuit ze op een oude, schijnbaar vergeten ruïne die geheimen fluistert uit vervlogen tijden. Geïntrigeerd door een vreemd symbool dat in het steenwerk is gegraveerd, is Barbra vastbesloten om de betekenis ervan te ontrafelen. Haar nieuwsgierigheid leidt haar naar een lokale historicus die hints geeft over een verborgen verhaal dat met het symbool verbonden is, en zo begint een boeiende reis die haar diep in het mysterieuze verleden van het eiland zal voeren.

The Enigma of the Roman Relic

CHAPTER 1 - The Enigma of the Roman Relic

Barbra Dender komt aan in Rome, vol enthousiasme om de verborgen wonderen van de stad te ontdekken. Ze verblijft in een charmant appartement met uitzicht op de drukke straten, betoverd door het levendige leven om haar heen. Terwijl ze door een minder bekend deel van de stad dwaalt, stuit ze in een klein antiekwinkeltje op een oud artefact. De ontwijkende antwoorden van de winkelier wekken haar nieuwsgierigheid, en ze is vastbesloten om de geheimen van het relikwie te onthullen. Haar eerste aanwijzing komt van een mysterieuze inscriptie op het artefact, die hint naar een vergeten stukje Romeinse geschiedenis.

Shadows on the Turia

CHAPTER 1 - Shadows on the Turia

Inspecteur Juan Ovieda wordt opgeroepen naar een verlaten havenloods waar het lichaam van een lokale journalist is gevonden, bekend om zijn onderzoek naar de elite van de stad. Weinig fysiek bewijs en geruchten over inmenging van hooggeplaatsten maken het onderzoek al meteen ingewikkeld. Op de plaats delict ontmoet Juan een lid van de invloedrijke Castillo-familie, die alles lijkt te doen om de pers op afstand te houden. Terwijl Juan de crime scene onderzoekt, ontdekt hij een mysterieus artefact: een kleine koperen sleutel met een ingewikkeld ontwerp, die hij niet herkent. Deze sleutel wordt zijn eerste aanwijzing, waarbij hij zich afvraagt wat de betekenis en herkomst ervan is.

– The Frozen Enigma

CHAPTER 1 – The Frozen Enigma

Commandant Aiko Reyes arriveert in Leviathan-Bay, een uitgestrekte onder-ijs algenboerderij op Europa, om een zaak van spionage te onderzoeken die draait om een schema voor een quantum-verstrengeling aandrijving. De boerderij is een drukke plek vol leven, met de geur van gerecycled lucht en het flikkeren van neonlichten die een vreemde gloed op de ijzige muren werpen. Het geluid van mijnbouwliften weerklinkt door de gangen, wat een symfonie van industriële geluiden creëert. Terwijl Reyes dieper in het onderzoek duikt, ontdekt ze een raadselachtige aanwijzing in de vorm van een datastuk dat verborgen zit binnen de algenverwerkingsunits. Deze ontdekking roept meer vragen op dan antwoorden biedt, en laat een grotere samenzwering vermoeden.

 

– Whispers Beneath Ceres

CHAPTER 1 – Whispers Beneath Ceres

Commandant Aiko Reyes komt aan bij Prospector's Rest, een drukke stapelhab onder de regolith van Ceres, om te reageren op een reeks moorden door mind-hacks. De gerecyclede lucht heeft een metalen bijsmaak, vermengd met het gezoem van erts liften en flikkerende neonreclames. Reyes, een hybride geboren op Mars met eidetsch geheugen en optische HUD-implantaten, beoordeelt de plek waar het laatste slachtoffer is aangetroffen. Het gebrek aan fysiek bewijs verwart haar, maar een residuele psychische echo blijft hangen, wat wijst op een geavanceerde mind-hack techniek. Terwijl Reyes dieper graaft, ontdekt ze een cryptisch datastuk, een digitale geest in het systeem, die meer vragen oproept dan antwoorden over de ongrijpbare moordenaar en diens motieven.

 

– The Comet's Enigma

CHAPTER 1 – The Comet's Enigma

Inspecteur Malik Kato arriveert in Valles New Rome, een bruisende arcologie (een woonomgeving met een zeer grote vevolkingsdichtheid)  op Mars, om een geschil over soevereine waterrechten van een recent veroverde komeet te onderzoeken. De arcologie gonst van activiteit met de geluiden van ertsliften en het flonkerende neonlicht, terwijl de lucht doordrenkt is van de metalen geur van gerecycled zuurstof. Terwijl Kato dieper in de zaak duikt, ontdekt hij een raadselachtig datastuk dat verborgen is in het netwerk van de arcologie. Dit fragment, dat verband houdt met de baan van de komeet, roept meer vragen op dan antwoorden, en laat een diepere samenzwering doorschemeren.

 

– Shadows Over Clavius-9

CHAPTER 1 – Shadows Over Clavius-9

Commandant Aiko Reyes arriveert bij de ijsmijnkolonie Clavius-9, gelegen aan de zuidelijke rand van Luna, om het sabotage van een terraformingsysteem voor weerscontrole te onderzoeken. De kolonie is een waar zintuigenfeest van gerecycled lucht, knipperende neonlichten en het constante geluid van ertsliften. Aiko's optische HUD-implantaten scannen de omgeving en vangen sporen op van ongebruikelijke activiteit. Terwijl ze dieper in de zaak graaft, ontdekt ze een cryptisch datastuk dat in het controlesysteem van de array is ingebed. Dit fragment, een reeks cijfers en symbolen, wijst op een diepere samenzwering, wat meer vragen oproept dan antwoorden over wie er achter de sabotage zou kunnen zitten.

– Shadows Over Kraken Mare

CHAPTER 1 – Shadows Over Kraken Mare

Hoofdauditeur Rafi Nguyen arriveert in de Kraken Mare Haven, het drukke knooppunt voor methaanvervoer op Titan, om een sabotage-incident te onderzoeken dat verband houdt met een weerarray voor terraforming. De haven bruist van activiteit, met het zoemen van machines, het flitsen van neonsignalering en het gekletter van ertsliften, alles onder de benauwende geur van gerecycled lucht. Terwijl Rafi zich een weg baant door de drukke menigte van Biomorphs en Tekkers, komt hij erachter dat de weerarray, essentieel voor de terraforminginspanningen op Titan, opzettelijk is beschadigd, wat leidt tot onvoorspelbare weersomstandigheden. Tijdens zijn onderzoek ontdekt Rafi een cryptisch datastuk dat in de besturingseenheid van de array is ingebed. Dit fragment, een complexe algoritme doordrenkt met onbekende code, roept meer vragen op dan antwoorden en wijst op een diepere samenzwering die aan de gang is.

Silk Shadows at Dawn

CHAPTER 1 - Silk Shadows at Dawn

Bij zonsopgang in Valencia wordt Inspecteur Juan Ovieda opgeroepen naar La Lonja de la Seda, waar het lichaam van Blanca Ferrán, een jonge archivaris verbonden aan de erfgoedprojecten van de Generalitat, onder de kronkelige stenen pilaren ligt. Er komen enkele sporen naar voren: een vage geur van sinaasolie, een zoutkorstige schram, esparto-vezels, een gehackte camerabeelden, en een verdwenen telefoon. Geruchten over bemoeienis van hoge niveaus circuleren als een regeringsconseller, Mateo Vives, arriveert, omringd door medewerkers, en een invloedrijke scheepvaartbaron, Víctor Beltrán y Rojas, probeert de pers op afstand te houden. Juan, een 42-jarige moordinspecteur bekend om zijn integriteit en achtervolgd door de overdosis van zijn broer, bereidt zich voor op politieke complicaties terwijl hij zijn werkplek balanceert tussen de Jefatura aan de Gran Vía en een geleend kantoor in de buurt van de haven. Te midden van institutionele druk en gefluister over een ontbrekend donatiedossier, ontdekt Juan een cryptische bronzen en geëmailleerde token met het vleermuissymbool van Valencia, verstopt op de plaats delict. Hij kan de oorsprong of het doel van het object niet plaatsen en voelt dat dit de eerste draad is van een knoop die macht, geld en geschiedenis verbindt. Het hoofdstuk eindigt met Juan's onzekerheid terwijl hij zich afvraagt wat het artefact is en wie het daar heeft achtergelaten.

 

The Dragon’s Blood Covenant

CHAPTER 1 - The Dragon’s Blood Covenant

Barbra Dender vliegt naar het afgelegen eiland Socotra, op zoek naar een onontdekt mysterie en een nieuw verhaal voor haar vitrinekast vol artefacten. Ze huurt een witgekalkt huisje in Hadibu en verkent de markten en hooglanden, waar de drakenbloedbomen in de wind suizen en gebroken glazen flessen in de rotsen een toon zingen die ze niet kan uitleggen. Een oudere geeft een hint over een geheim dat eeuwenlang bewaard is gebleven—de Drakenbloedverbintenis—en waarschuwt dat families het fel verdedigen, zelfs als er een koperen munt en een flesje hars bij haar deur worden achtergelaten met een cryptische boodschap: “Kijk waar bomen de zee drinken.” Een leraar vertaalt een stukje tekst dat verwijst naar een grot die zingt voor de moesson, en nachtelijke experimenten met wind en flessen onthullen een kustblowhole. Bij zonsopgang onthult de terugtrekkende vloed een scheur die is uitgelijnd met de markeringen op de munt, wat Barbra haar eerste concrete aanwijzing geeft: een zeegrot vlakbij Qalansiyah waar de bomen bijna de branding raken. Net wanneer ze er naartoe loopt, hoort ze iemand achter zich haar naam noemen, wat het volgende hoofdstuk van haar zeven hoofdstukken tellende zoektocht inluidt om vertrouwen te winnen, een bewaakte erfenis te ontsluiten en een geheim instrument van de winden te onthullen dat families al eeuwenlang verborgen houden.

 

The Choir of Stone Towers

CHAPTER 1 - The Choir of Stone Towers

Barbra Dender, een 31-jarige reiziger met rood haar en sproetjes, die door haar grootouders is opgevoed, komt aan in de afgelegen Svaneti-regio van Georgië, waar middeleeuwse stenen torens als wachters onder de gletsjers staan. Ze verblijft in een rustieke herberg in Ushguli en is gefascineerd door een vreemde hum die tussen de torens doorglijdt wanneer de wind opsteekt. Ze merkt op hoe de smalle ramen en schuin vallende schaduwen een patroon over de vallei lijken te vormen. Haar gastgezin—Mzia en haar kleinzoon Levan—biedt warmte maar geeft terughoudende antwoorden, wat duidt op oude verplichtingen. Gedreven door haar instinct voor bijzondere plekken, verkent Barbra lokale kerken, bruggen en rotsvelden, terwijl ze indrukken verzamelt en het torenlied op haar telefoon vastlegt. Een herder waarschuwt haar om de "zusters van steen" met rust te laten. Terug in de herberg laat Levan haar in het geheim een krakende vloerplank zien die een eeuwoude tin verbergt. In het blikje ligt een handgetekende kaart, een zegel en een raadsel in Svan-schrift dat impliceert dat wanneer de torens samen zingen, men de korte schaduw van Koningin Tamar moet volgen naar een scheur nabij de gletsjer. Het hoofdstuk eindigt terwijl Barbra zich realiseert dat ze haar eerste aanwijzing heeft gevonden en in het duister buiten het raam staren, zich afvragend wie er nog meer naar hetzelfde lied heeft geluisterd.

The Monsoon Door

CHAPTER 1 - The Monsoon Door

Barbra Dender, een 31-jarige reiziger met rood haar, die door haar grootouders is opgevoed en bekend staat om haar zoektocht naar ongebaande paden, begint een nieuwe reis naar het eiland Socotra. Ze verblijft in een witgekalkte guesthouse in Hadibu en wordt aangetrokken door een mysterieuze lage hum die lijkt te komen uit de kalkstenen kliffen, een fenomeen dat de lokale bevolking Bab al-Riyah noemt, de Deur van de Winden. Terwijl ze de kust verkent en terugdenkt aan haar zelfstandige verleden, merkt ze spiraal- en inkepingssymbolen op boten en doet ze onderzoek naar de oude wierookhandel van Socotra en de inscripties in de grotten. Samen met een zwijgzame chauffeur genaamd Salim helpt ze een oudere marktvrouw, die haar beloont met een palmgeweven amulet verzegeld met rode hars. Terug in haar kamer ontdekt Barbra een verborgen geitenhuidstrip in het amulet: een kaart-poëzie die leidt naar “waar de zee twee keer ademt” aan de noordkust en het woord “Hoq” herhaalt. Wanneer ze de plek probeert te trianguleren, voelt ze dat dit meer is dan alleen natuurlijke muziek—een eeuwenoud signaal dat door families wordt bewaard. Plotseling ligt er een envelop onder haar deur met een koperen schijf, gegraveerd met dezelfde spiraal en drie inkepingen, en een waarschuwing aan de achterkant: “Voor de khareef, of helemaal niet.” Gedreven door nieuwsgierigheid en integriteit, besluit Barbra deze eerste aanwijzing te volgen naar de zee-ademende grot, waarmee de basis wordt gelegd voor een zeven hoofdstukken tellende zoektocht om de Monsun Deur te ontsluiten, het vertrouwen van de eilandfamilies te winnen, schimmige tegenstand te slim af te zijn, en een artefact te bemachtigen dat waardig is voor haar glazen kast thuis.

The Humming Fjord

CHAPTER 1 - The Humming Fjord

Barbra Dender, een 31-jarige reiziger met rood haar die door haar grootouders is opgevoed, arriveert alleen op de Faeröer om aan een nieuw avontuur te beginnen. Ze huurt een turfbedekt huisje in het schapenrijke dorp Saksun en merkt al snel een vreemde, lage zoemtoon op die lijkt op te stijgen uit de fjord bij schemering. Geïntrigeerd door dit fenomeen en de terughoudende opmerkingen van een lokale vrouw genaamd Ragna over oude geheimen die door families worden bewaard, verkent Barbra de kustlijn en vindt ze drijfhout met mysterieuze lijnen. Na een nacht in Tórshavn, waar een zeemanslied een plaats genaamd de Zangpoort noemt, ontdekt Barbra een verborgen perkament achter een glazen kast in haar huisje. Het perkament heeft een rozetzegel met zes bladeren en getij-aantekeningen die overeenkomen met de zoemtoon. Ragna wijst haar met tegenzin de weg naar Tjørnuvík bij eb, en Barbra realiseert zich dat ze haar eerste aanwijzing heeft: het gezoem, de getijden en het perkament wijzen samen op een ingang die verborgen ligt onder de kliffen. Vastberaden gaat ze op pad om het geluid te volgen.

The Blue Sun over Suðuroy

CHAPTER 1 - The Blue Sun over Suðuroy

Barbra Dender, een 31-jarige roodharige reiziger die door haar grootouders is opgevoed en bekendstaat om het achtervolgen van ongebruikelijke mysteries, arriveert op Suðuroy in de Faeröer. Verblijvend in een gastenhuis met een grasdak boven de haven van Tvøroyri, gaat ze in haar strakke jeans, blauwe en witte Asics, en een leren jack op pad om de strenge kliffen en zeewater-omzoomde inhammen te verkennen. Lokale bewoners geven hints over een fenomeen dat ze de Blauwe Zon noemen—een vreemde ceruleanen halo die bloeit nabij een zeestapel bij schemering—en hun terughoudende stilte vergroot alleen maar haar nieuwsgierigheid. Terwijl ze motieven opmerkt die doen denken aan een artefact in haar glazen kast thuis, voelt ze een lang bewaard familiegeheim. Die nacht, onder losse vloerdelen, ontdekt ze een zoutkorstige koperen schijf gegraveerd met een stervorm en het woord BLÁSÓL, naast vage markeringen die lijken op coördinaten. Terwijl de wind tegen het raam rammelt, schuift iemand een briefje onder haar deur door met de waarschuwing om een “zingende grot” te zoeken bij laag water en geen licht mee te nemen. Het hoofdstuk eindigt met Barbra die de schijf vasthoudt en een vraag—wie weet dat ze hier is, en waarom komen deze aanwijzingen samen bij een verborgen grot?

The Song of the Basalt Gates

Barbra Dender, een 31-jarige roodharige reiziger die door haar grootouders is opgevoed en bekend staat om haar gedurfde, solistische queesten, gaat naar de Faeröer-eilanden voor een nieuw avontuur. Ze huurt een met gras bedekt huisje boven een getijdenlagune in het dorp Saksun, waar ze haar gebruikelijke jeans, Asics en een paar gekoesterde jassen uitpakt, terwijl ze zorgvuldig de Louboutins opbergt die ze zelden buiten steden draagt. Aangetrokken door de steile kliffen en zeegrotten, hoort ze een spookachtige resonantie bij laag water—een orgelachtige zang uit het basalt—terwijl ze cairns opmerkt die met ongewone zorg zijn gerangschikt. Een voorzichtige local hint naar een oud geheim dat bekend staat als de Basaltpoorten, lang beschermd door families die wantrouwend zijn tegenover nieuwsgierigheid, maar Barbra’s integriteit levert haar een cryptische aanwijzing op. Laat in de nacht haalt ze een calciet "zonnesteen" uit het zand en gebruikt deze om een zwakke richtingsband in de mist te detecteren. 's Ochtends ontvangt ze een stuk kaart dat leest "tel zeven vanaf de vijfde," wat haar terugleidt naar de lagune, waar ze een verborgen spleet vindt die warme lucht uitblaast. Het hoofdstuk eindigt terwijl ze zich realiseert dat ze de ingang van een verborgen labyrint kan hebben gevonden, zich afvragend wat er onder de rots zingt.