CHAPTER 1 – The Comet's Enigma

Inspecteur Malik Kato arriveert in Valles New Rome, een bruisende arcologie (een woonomgeving met een zeer grote vevolkingsdichtheid) op Mars, om een geschil over soevereine waterrechten van een recent veroverde komeet te onderzoeken. De arcologie gonst van activiteit met de geluiden van ertsliften en het flonkerende neonlicht, terwijl de lucht doordrenkt is van de metalen geur van gerecycled zuurstof. Terwijl Kato dieper in de zaak duikt, ontdekt hij een raadselachtig datastuk dat verborgen is in het netwerk van de arcologie. Dit fragment, dat verband houdt met de baan van de komeet, roept meer vragen op dan antwoorden, en laat een diepere samenzwering doorschemeren.
Inspecteur Malik Kato stapte uit de shuttle op het drukke perron van Valles New Rome, een uitgestrekte arcologie die zich vastklampte aan de wanden van een Martiaanse kloof. De lucht was doordrenkt met een metalen geur, een herinnering aan de gerecycleerde zuurstof die het leven binnen de koepel in stand hield. Neonborden flikkerden boven hen, en wierpen een caleidoscoop van kleuren over de menigte die doelgericht door de gangen bewoog. In de verte weerklonk het gekletter van erts liften door de structuur, een constante herinnering aan het industriële kloppende hart dat de arcologie levend hield.
Kato was hier om een geschil over soevereine waterrechten van een recent veroverde komeet te onderzoeken, een grondstof die zowel door Biomorphs als Tekkers felbegeerd werd. De komeet, die nu veilig in een baan om Mars cirkelde, beloofde een zegen te zijn voor degene die de kostbare ijsmassa controleerde. Als biomorph met een reputatie voor het oplossen van complexe zaken door ouderwetse detectivewerkzaamheden, was Kato in een unieke positie om het ingewikkelde web van belangen te doorgronden die streden om de controle. Zijn eerste stop was het centrale datacentrum, waar hij hoopte informatie te verzamelen over de vangst van de komeet en de betrokken partijen.
Het centrum was een doolhof van schermen en terminals, elk met datastromen die leken te stromen als het water dat ze probeerden te beheersen. Terwijl Kato door de informatie heen siftte, viel zijn oog op iets—een cryptisch datastuk dat diep in de archieven van het netwerk verborgen lag. Het fragment was een anomalie, een stuk code dat daar niet thuishoorde. Het beschreef een onverwachte afwijking in de baan van de komeet, wat suggereerde dat de vangst mogelijk niet zo rechttoe rechtaan was als gerapporteerd.
De implicaties waren enorm. Als iemand de koers van de komeet had gemanipuleerd, zou dat kunnen wijzen op een samenzwering met verstrekkende gevolgen. Kato wist dat hij dieper moest graven, maar voorlopig was het fragment een verleidelijke aanwijzing die meer vragen opriep dan het beantwoorde.